Success Factors are Be smart And Good luck คุณสมบัติ ผู้สำเร็จ ต้องเก่งและเฮง

#9kobchaiblog

ความเก่ง ที่แท้จริง ควรจะเป็นศักยภาพในการเรียนรู้ และพัฒนาให้ดีขึ้นได้อีก...ต่างกับ “กูเก่งแล้ว”

ความเฮง อาจหมายถึง จำนวนโอกาสที่เกิดขึ้นในชีวิตคุณ จากการลงมือทำของคุณเอง...และความเฮง ก็คืออัตราความเป็นไปได้ของโอกาสที่คุณลงมือทำขึ้นมาเอง

ความเก่งของผู้สำเร็จ ก็คือ การเรียนรู้ได้อีก ลงมือทำให้ดีขึ้นได้อีก

ดังนั้นทุกครั้งที่ลงมือทำ อัตราส่วนความเฮงก็จะสูงขึ้น โอกาสความสำเร็จก็สูงขึ้น

อย่ามัวแต่งง...เรียนรู้ และลงมือทำ ให้เก่งมากขึ้น แล้วก็จะเฮงมากขึ้นเอง

เท่านี้ จริงๆ

ด้วยรัก...เฮียกอบ

Selling are happiness. การขายคือความสุข

#9kobchaiblog

ทุกคน ใช้การขาย สร้างตนเองให้มั่นคงยั่งยืน

ทุกบริษัท ใช้การขาย สร้างบริษัทให้มั่นคงยั่งยืน

ทุกประเทศ ใช้การขาย สร้างชาติให้มั่นคงยั่งยืน

เพราะ การสร้างความสุข และความดีงาม คือ ความปรารถนาของผู้คน

ดังนั้น ตราบเท่าที่ความปรารถนาของผู้คนคงอยู่ ความมั่นคงยั่งยืน ก็คงอยู่เช่นกัน

จงขาย...จงขยายความสุขและความดีงาม เพื่อ รากฐานความมั่นคงยั่งยืน

ด้วยรัก...เฮียกอบ

Education Create Business. การศึกษา ต่อยอดธุรกิจ

#9kobchaiblog

เรายอมจ่ายและลงทุนเรียนรู้ ในระบบการศึกษาเกือบ 20 ปี เพื่อไม่รู้ว่าจะตกงานหรือไม่ ?

เรื่องที่แปลก ก็คือ ใครบางคนไม่ยอมลงทุนเรียนรู้ และศึกษาจากชีวิตจริง เพื่อบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ

ในชีวิตจริง...การศึกษา หมายรวมถึง การเรียนรู้ การฝึกฝน การอบรม และการพัฒนาตนเอง

บทเรียน แบบฝึกหัด และคำสอนที่ดี แฝงอยู่ในผลที่เกิดจากการลงมือทำ

ทุกการลงมือทำ มีผลลัพธ์ ให้เรียนรู้ และพัฒนาตนเอง สู่สิ่งที่ดีกว่าในครั้งต่อไป

จงศึกษา เรียนรู้ จากการลงมือทำ เพื่อ สิ่งที่ดีกว่าและดีกว่า

ด้วยรัก...เฮียกอบ

The sale is art 2. การขาย เป็น ศิลปะ พูดไป สองไพเบี้ย นิ่งเสีย ตำลึงทอง

#9kobchaiblog

การขาย เป็น ศิลปะ การสื่อสาร ถูกเรื่อง ถูกคน ถูกใจ และถูกกาลเทศะ

จากคำสุภาษิต “พูดไป สองไพเบี้ย - นิ่งเสีย ตำลึงทอง” 
ความหมาย คือ “พูดไป ได้สองไพเบี้ย - นิ่งเสีย ได้ตำลึงทอง”

แต่ ถ้าเป็น “พูดไป สองไพเบี้ย - นิ่ง เสียตำลึงทอง”
ความหมาย คือ “ได้พูด ยังมีโอกาสได้ แต่ถ้า ไม่พูด อาจจะเสียโอกาสทอง”

จงนำเสนอการขาย อย่างมีศิลปะ...เพื่อ ผลลัพธ์ที่ดีกว่า

ด้วยรัก...เฮียกอบ

The sale is art 1. การขาย คือ ศิลปะ น้ำขึ้นให้รีบตัก & ช้าช้าได้พร้าเล่มงาม

#9kobchaiblog

การขาย เป็น ศิลปะ การสื่อสาร ถูกเรื่อง ถูกคน ถูกใจ และถูกกาลเทศะ

2 คำสุภาษิตนี้ “น้ำขึ้น ให้รีบตัก” กับ “ช้า ช้า ได้พร้าเล่มงาม” ดูเหมือนขัดแย้งกันเอง

น้ำขึ้น ให้รีบตัก...โอกาสมา ให้รีบคว้า

ช้าช้า ได้พร้าเล่มงาม...วิกฤตมา อย่าผลีผลาม

ใช่ครับ...2 คำสุภาษิตนี้ ใช้ต่างสถานการณ์ เพื่อเป้าหมายความสำเร็จเดียวกัน

สุภาษิตทั้ง 2 ก็จะหนุนเสริมกันเองตามกาลเทศะ

โอกาสมา ต้องรีบคว้า แต่ว่า วิกฤตมา อย่าผลีผลาม

ด้วยรัก...เฮียกอบ

Rise Higher must Caring. ยิ่งขึ้นสูง ยิ่งต้องติดดิน

#9kobchaiblog

ยิ่งขึ้นสูง ยิ่งต้องติดดิน...อย่าให้สติ และตัวตน ล่องลอย โดยเท้ามิได้ติดดิน เพราะนั่นหมายถึงการหลุดลอยจากสิ่งพื้นฐานที่มั่นคง

ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ ล้วนวางตนอยู่ติดดิน...น้ำไหลจากที่สูงลงสู่ดินเสมอ ทุกองค์ความรู้ ความต้องการของผู้คน จะหลั่งไหลลงมาสู่ผู้นำที่ติดดิน ที่เป็นที่ไว้วางใจและยอมรับนับถือของผู้คนในองค์กร

มหาราช ล้วนเป็นผู้รับใช้ปวงชน...ประวัติศาสตร์มหาราชทุกพระองค์ในโลกนี้ ล้วนเดินติดดิน วางตนอยู่ติดดิน ทำงานเพื่อปวงประชา

ความสำเร็จของผู้นำที่ยิ่งใหญ่...อยู่ที่การครองใจ ไม่ใช่ครองอำนาจ

ด้วยรัก...กอบชัย ศรบรรจง

Do not take your own future. Guaranteed non-quality products. อย่าเอาอนาคตตนเอง ค้ำประกันสินค้าด้อยคุณภาพ

#9kobchaiblog

เป็นเรื่องราวเสวนาบนโต๊ะอาหารของเพื่อนๆ สนิท ที่มักคุยกันสนุกสนาน ผมเองก็โดนพาดพิงเป็นประจำ เพราะอยู่ในวงการขายตรง กว่า 35 ปี

วันนั้น...ผมมีคำถามง่ายๆ ถามเพื่อนคนหนึ่งที่ภูมิใจว่า ลูกมีรายได้ดีจากการรีวิวสินค้า...

คำถามคือ “อนาคตของลูกมึง กับ บริษัทที่ลูกมึง รีวิวสินค้าให้ ใครมีอนาคตมากกว่ากัน”

ถ้าลูกมึงมีอนาคตมากกว่า บริษัทและสินค้า ที่ลูกมึงรีวิว...ความอัปยศนี้ จะติดตัวลูกมึงไปจนตาย (ขออภัยผมยอกกันในบรรยากาศเพื่อนสนิทเท่านั้นนะครับ) 

ความหมาย คือ คนที่มีอนาคตที่ดี แต่ไปค้ำประกันสินค้าและบริษัทห่วยๆ ตราบาปนี้จะติดตัวไปจนตาย เพราะคนที่เคยเชื่อรีวิวของคุณ จะรู้สึกอย่างไร ???

ถ้าเป็นไปได้ ผมแนะให้เลือกบริษัทที่มีศักยภาพเหนือกว่าอนาคตของเราเอง เราจะได้มีพื้นที่สร้างอนาคตของเราเองที่เติบโตและสำเร็จได้อย่างต่อเนื่อง...

ที่สำคัญ ไม่เสียคน

เพราะสินค้าและบริษัทที่ดี จะสามารถสร้างความเชื่อมั่น ศรัทธา และความประทับใจให้แก่ลูกค้าได้เอง

ผมก็เลยเปิดประเด็น “ถ้าลูกมึงจะรีวิวสินค้า...อย่าเอาอนาคตตนเอง ค้ำประกันสินค้าด้อยคุณภาพและบริษัทห่วยๆ”

1. ตรวจสอบ “ผลิตภัณฑ์” ก่อน

ผลิตภัณฑ์ ที่มีคุณภาพ จะมีรายละเอียดข้อมูลผลิตภัณฑ์ที่ชัดเจน ครอบคลุม แหล่งผลิต ผู้จัดจำหน่าย และทะเบียนผลิตภัณฑ์ ที่สามารถอ้างอิงได้อย่างชัดเจน

2. ตรวจสอบ “แหล่งผลิต” ให้ชัดเจน

สินค้าที่ทรงคุณภาพ ส่วนใหญ่มักมีข้อมูล และที่มาของแหล่งผลิตอย่างชัดเจน ในโลก 4G ทุกข้อมูลอยู่ในมือของคุณ สินค้าที่อับอายแหล่งผลิต สินค้าก็ไม่น่าจะภาคภูมิใจสักเท่าไหร่ จริงมั๊ย

3. ความน่าเชื่อถือของ “ผู้จัดจำหน่าย”

ความชัดเจนของผู้จัดจำหน่าย...เช็คดูเอง นะ อาจจะมีความน่าเชื่อถือ น้อยกว่าร้านป้าข้าวแกง ข้างบ้านคุณก็ได้ ดูดีดี

4. คนเด่นคนดัง เชื่อถือได้แค่ไหน

ไม่รู้สินะ...จริงใจ หรือ จริงจังเพื่อสตางค์ เป็นหลัก ผมก็ไม่รู้จริงๆ ให้ดูอย่างมีสติ แล้วพิจารณาให้ดีก็แล้วกัน

5. หาข้อมูล ก่อนจะเชื่อ ดีกว่ามั๊ย

ความเชื่อ เปลี่ยนยาก กว่าความรู้...เหนื่อยครับ เพราะที่ผ่านมา วัวมี 5 ขาเป็นวัวศักดิ์สิทธิ์ ยังมีคนกราบไหว้ แต่เด็กมี 3 ขา ก็ว่าเป็นเด็กพิการ...เฮ้อ มันคืออิทธิพลของความเชื่อ

สิ่งสุดท้ายหวังว่า...แต่ละคนคงหาข้อมูลให้ดี ก่อนจะเชื่อ นะจ๊ะ

ด้วยรัก...เฮียกอบ